ಕನ್ನಡ ಸಂಧಿಗಳು : ಕನ್ನಡ ವ್ಯಾಕರಣದಲ್ಲಿನ ಮುಖ್ಯ ಸಂಧಿಗಳು ಮೂರು.
1. ಲೋಪಸಂಧಿ.
2. ಆಗಮಸಂಧಿ.
3. ಆದೇಶಸಂಧಿ.

 1. ಲೋಪಸಂಧಿ :ಸಂಧಿಯಾಗುವಾಗ ಸ್ವರದ ಮುಂದೆ ಸ್ವರವು ಬಂದಾಗ, ಅರ್ಥವು ಕೆಡದಿದ್ದ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಪದದ ಕೊನೆಯ ಸ್ವರವು ಲೋಪವಾಗುವುದು.ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಇಂತಹ ಸಂಧಿಯನ್ನು ಲೋಪ ಸಂಧಿ ಎನ್ನುವರು.
ಉದಾಹರಣೆ:
ಹಣದ +ಆಸೆ = ಹಣದಾಸೆ (ಅಕಾರ ಲೋಪ)
ನಾವು + ಎಲ್ಲಾ = ನಾವೆಲ್ಲಾ ('ಉ' ಕಾರ ಲೋಪ)
ಊರು + ಊರು = ಊರೂರು (ಉಕಾರ ಲೋಪ)
ಬೇರೆ + ಒಂದು = ಬೇರೊಂದು ('ಎ' ಕಾರ ಲೋಪ)
ನನಗೆ + ಅಲ್ಲದೆ = ನನಗಲ್ಲದೆ (ಎಕಾರ ಲೋಪ)
ಬೇರೆ + ಒಬ್ಬ =ಬೇರೊಬ್ಬ (ಏಕಾರ ಲೋಪ)

2.ಆಗಮ ಸಂಧಿ :
ಸಂಧಿ ಕಾರ್ಯ ಮಾಡಿದಾಗ ಒಂದು ಅಕ್ಷರವು ಹೊಸದಾಗಿ ಬಂದು ಸೇರುವುದನ್ನು ಆಗಮ ಸಂಧಿ ಎನ್ನುವರು.

ಆಗಮ ಸಂಧಿ ಇದರಲ್ಲಿ 2 ವಿಧಗಳು
1. ಯಕಾರಾಗಮ ಸಂಧಿ.
2. ವಕಾರಾಗಮ ಸಂಧಿ.

1. ಯಕಾರಾಗಮ ಸಂಧಿ:
ಆ, ಇ, ಈ, ಎ, ಏ, ಐ, ಓ ಸ್ವರಗಳ ಮುಂದೆ ಸ್ವರವು ಬಂದರೆ
ಸಂಧಿ ಪದದಲ್ಲಿ 'ಯ್' ವ್ಯಂಜನವು ಹೊಸದಾಗಿ ಆಗಮವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಯಕಾರಾಗಮ ಸಂಧಿ ಎಂದು ಹೆಸರು.
ಉದಾಹರಣೆ:
ಕೆರೆ + ಅಲ್ಲಿ = ಕೆರೆಯಲ್ಲಿ
ಗಾಳಿ + ಅನ್ನು = ಗಾಳಿಯನ್ನು
ತಾಯಿ + ಅನ್ನು = ತಾಯಿಯನ್ನು,
ಕೈ + ಇಂದ = ಕೈಯಿಂದ.

2. ವಕಾರಾಗಮ ಸಂಧಿ :
ಉ, ಊ, ಋ, ಓ, ಔ ಸ್ವರಗಳ ಮುಂದೆ ಸ್ವರವು ಬಂದರೆ ಸಂಧಿ ಪದದಲ್ಲಿ 'ವ್' ವ್ಯಂಜನವು ಹೊಸದಾಗಿ ಆಗಮವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ವಕಾರಾಗಮ ಸಂಧಿ ಎಂದು ಹೆಸರು.
ಉದಾಹರಣೆ:
ಕರು + ಅನ್ನು = ಕರುವನ್ನು
ಹೂ + ಉ = ಹೂವು
ಗೋ + ಅನ್ನು = ಗೋವನ್ನು
ಮಗು + ಇಗೆ = ಮಗುವಿಗೆ
ಮಾತೃ + ಅನ್ನು = ಮಾತೃವನ್ನು

3. ಆದೇಶಸಂಧಿ :
ಸಂಧಿಯಾಗುವಾಗ ಒಂದು ವ್ಯಂಜನದ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ವ್ಯಂಜನ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಆದೇಶ ಸಂಧಿಯೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಆದೇಶ ಸಂಧಿಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತರ ಪದದ ಮೊದಲಲ್ಲಿ ಇರುವ ಕ, ಜ, ಟ, ತ, ಪ ಎಂಬ ವ್ಯಂಜನಗಳಿಗೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ, ಕ್ರಮವಾಗಿ ಗ, ಜ, ಡ, ದ, ಬ ಎಂಬ ವ್ಯಂಜನಗಳು ಆದೇಶವಾಗುವುವು.
ಉದಾಹರಣೆ:
ಮಳೆ + ಕಾಲ = ಮಳೆಗಾಲ
ಬೆಟ್ಟ+ ತಾವರೆ = ಬೆಟ್ಟದಾವರೆ
ಕಣ್ + ಪನಿ = ಕಂಬನಿ
ಹೊಸ + ಕನ್ನಡ = ಹೊಸಗನ್ನಡ